با مهربانی و محبت و انسانیت می توانیم میلیون ها خانه ی دل را از آن خود گردانیم و نام خود را نه بر سر زبان ها در ورودی دل ها  تا ابد جاودانه سازیم  ..

کجائی؟..بارها در جمعی حضور داشته ایم اما فقط خودمان حضور داشته ایم . نه حواسمان ! بارها به آنجا رفته ایم اما فقط پاهایمان ما را به آنجا برده اند . نه حواسمان ! از خود ردپایی بزرگ به جای می گذاریم که هرکس با ما در ارتباط است ، خواهد فهمید که ما آنجا یا اینجا هستیم ، اما رد پای حواسمان فقط در ذهنمان به جای می ماند . و تنها کسی که این راز را می داند خودمان هستیم . خیلی وقت ها اصلا دوست نداریم که دیگران از این راز مطلع شوند . کسی چه می داند از هزاران که بار جسم را توسط پاهایشان این سو و آن سو می کشند آیا حواسشان را هم با خود حمل می کنند ؟ ! شاید هواسشان میان پرونده های اداره ، اجاق روشن آشپزخانه ، به امتحانات ترم ، به دعوای دیشب در خانه و... کسی چه می داند حواس تو کجاست ؟!با اراده ی خویشش می توانیم حواسمان را با نقاط مثبت آشنا کنیم و در اکنون مستقر باشیم ... 

نمی توانی گذشته را فراموش کنی ؟ ..

 خب نکن !

اصلا چه کسی گفته است که آن را فراموش کنی ؟

مگر می شود آنچه که برای ما رخ داده است را فراموش کنیم ؟

 چه اتفاق های خوب و بد ، چه زشت و زیبا ، چه هیجان انگیز ، چه پر معنه و بی معنا ، همه و همه همیشه در مغز باقی خواهند ماند و طبیعی است که نتوانی آن را فراموش کنی و اتفاقا غیر طبیعی است که بتوانی آن را فراموش کنی غیر طبیعی و عجیب است .

 ولی نکته ی کلیدی اینجاست که شما به عنوان فردی با هوش و آگاه باید از یادآوری آن دسته از خاطراتی که باعث تضعیف شدن روحیه ات می شود جدا خودداری کرده و یادآوری خاطرات خوب و روحیه بخش را بارها و بارها تکرار کنی !

شبکه یاب تلویزیونت دردست خودت و اراده ات است . خاطرات آماده ی نمایش هستند . حالا بگو کدام شبکه را انتخاب می کنی ؟ اشک یا خنده ؟ آن که باعث تقویت روحیه ی توست یا آنکه روحیه ات را ضعیف می کند ؟ ..

..زندگی مثل یک کتاب است و هر قدمی که در آن برمی داریم ، مثل ورقی تازه . هر فردی در قبال کتابی جدید واکنشی متفاوت از خود نشان می دهد . برخی آن را با روی باز می پذیرند و از آن استقبال می کنند . در حالی که عده ای از آن رو بر می گردانند و آن را پس می زنند . بعضی آن را می گیرند و کناری می گذارند تا روزی اقدام به خواندن آن کنند . عده ای نیز آن را می خوانند ، ولی آنچه را از محتوای کتاب می آموزند ، در زندگی شان به کار نمی بندند . برخی انسانها مانند بچه ها سرشار از حس کنجکاوی و همیشه مشتاق علم آموزی و کند و کاو هستند . این افراد را می توان ماجراجو نامید . آنها در زمان حال زندگی می کنند ور از لحظه های زندگی ، اصوات ، احساسات ، رایحه ها ، طعم ها و تجربیاتی که به سراغشان می آیند ، نهایت استفاده را به عمل می آورند و به زندگی عشق می ورزند . گاهی ، رفتن به یک پارک ، تغییری چشم گیر در روحیه ی ما ایجاد می کند و حواس ما را بر می انگیزد . اگر در پارک ، کمی به اطراف خود بنگریم ،زیبایی های زندگی را درک می کنیم . اگر زمان کافی برای مشاهده ی طبیعت و تامل در آن و تعمق در زیبایی و سرسبزی طبیعت نداشته باشیم ، از زندگی چه بهره ای می بریم ؟ حقیقتا اگر زمان کافی برای تامل کو نظاره زیبایی های زندگی نداشته باشیم ، از زندگی مان لذت نخواهیم برد . ولی قبل از آنکه بتوانیم از لحظات زندگی مان بهره گیریم ، باید سطح هوشیاری خود را افزایش دهیم . نوشتن ، شیوه ای عالی برای ارتقاء سطح هوشیاری است بسیاری از نویسندگان ، از طریق نوشتن به مراتب بالاتری از خود آگاهی دست یافته اند و درک بهتری از معنای حقیقی زندگی به دست آورده اند . فقری که درد آورتر از فقر ناشی از بی پولی است ، در واقع فقر هوشیاری است . بسیاری از زنان و مردان به این دنیا می آیند ، در حالی که بدون آنکه از زیبایی ، شکوه و معنای واقعی زندگی بهره ای برده باشند ، بازندگی وداع می کنند . روح آنها فقیر است ، فقر جیب بسیار بهتر از فقر ر وح است . اگر با آغاز روز ، احساس شادابی و سر زندگی نمی کنید . خوب است نگاهی به اطراف خود بیندازید و بابت نعمت هاییی که به شما اعطاء شده است ، خداو ند را شکر کنید . آن قدر این عمل را تکرار کنید تا در وجودتان نهادینه شود . آیا تمام مدت منتظرید تا روزی مهیج و منحصر به فرد از راه برسد تا زندگی را به صورت یک ماجراجویی تجربه کنید ؟ اگر چنین است ، شما هم جزو همان دسته از افرادی هستید که مرتکب اشتباه شده اید . اگر چه خوشبختانه این اشتباه جبران ناپذیر است . از فرد آغاز کنید . به خاطرات تلخ گذشته و اتفاق های آینده اصلا فکر نکنید و فقط به همان لحظه ای که در آن هستید فکر کنید . فردا با دنیایی از عشق به دیدار عزیزانتان بروید . قبل از آنکه دیر شود و لحظه ها را از دست بدهید . کاری کنید تا لحظه های زندگی تان بدرخشند . همیشه نهایت تلاش خود را به کار ببندید تا از دروازه ی زندگی ماجرا جویانه به سلامت عبور کنید . عده ای از این گله مند هستند که زندگی ، یکنواخت و کسل کننده است . آنها به اشتباه تصور می کنند که کسالت و یکنواختی ، از طریق محیز زندگی و رخدادهای پیرامون مان به وجود آمده است . ولی کسالت و یکنواختی نتیجه ی رخدادهای بیرونی نیست بلکه تعمیمی است که توسط خود افراد به آن داده است که توسط خود افراد به آن داده می شود . ماجراجویی لازمه ی زندگی است . چون ارتباط های دوستانه را شکل می دهد و زندگی را توام با هیجان می سازد . اگر زاویه ای درست به اوضاع بنگرید ، در می یابید که تغییرات ناشناخته ها و خطرها ترکیبات یک ماجراجویی مهیج هستند ولی اگر از زاویه ی نادرست به امور بنگرید آنها را ترسناک می پندارید و در نتیجه از آنها فاصله خواهید گرفت . ماجراجویی یک نوع طرز تلقی است که آن را می پذیریم ، انتخابی است که صورت می دهیم و تصمیمی است که می گیریم . یکی از رموز زندگی ماجراجویانه ، به رسمیت شناختن زندگی و ماهیت آن است . باید زندگی را در آغوش بگیرید ولی نه آنقدر محکم که ماجراجویی نهفته در آن خارج شود . همانطور که یک پیانیست بلافاصله پس از پایان آهنگ ، کلید ها را رها می کند باید به موقع حلقه آغوش خود را آزاد کنید . برای لذت بردن از ماجراجویی باید آن را آزاد بگذارید . تا زمانی که حلقه آغوش خودرا کمی رها نکنید زندگی و ماجراجویی نهفته در آن چگونه می توانند ما را غافلگیر کنند؟ هنر زندگی با اشتیاق چشیدن طعم محتویات داخل فنجان است نه اینکه  یک نفس آن را سر بکشید . هنر زندگی بر شمردن زندگی به عنوان نعمتی بی همتاست . نه اینکه آن را بیهوده هدر دهید . هنر زندگی بدون افسوس خوردن نظاره کردن غروب خورشید در افق است . هنر زندگی بدون فراموش کردن شب گذشته نظاره طلوع خورشید از شرق است . هنر زندگی مخفی کردن غم و اندوه در شادمانی و رنج را درخنده پوشاندن است . هنر زندگی بهره بردن از زمان حال است نه نگرانی بابت آینده . هنر زندگی تقسیم شادی ها با دیگران و لذت بردن از لبخندی که در هنگام دادن هدیه ای به به فردی روی چهره اش مشاهده می کنید است .

برای نظاره زیبایی باغچه تان ، همواره تعداد گل های آن بشمارید و هرگز به تعداد برگهای خزان زده توجهی نکنید . روز خود را از طریق شمردن ساعتهای طلایی آن در نظر بگیرید و هرگز ساعتهای ابری و دلگیر را به حساب نیاورید . زندگی تان را از روی لبخندها حساب کنید و هرگز اشک ها را به حساب نیاورید . هر سالگرد تولدتان را در کنار دوستان و عزیزان بگذرانید و هرگز در آن روز تنها نمانید . به یاد داشته باشید که اگر شجاعانه و متهورانه با جریان زندگی پیش بروید ، از زندگی نهایت بهره را خواهید برد. واگر همگام با ماجراجویی زندگی شوید ، به اسرار ناشناخته ای پی خواهید برد .

یکی از راه های شناخت دقت در صورت و اجزای آن است که به ما کمک می کند تا برداشتی هرچند سطحی از شخصیت و خصوصیات طرف مقابل داشته باشیم . « چشمان » بیش ترین سهم را در انتقال این مفاهیم بر عهده دارند .

چشمان درشت و زیبا : نشان دهنده ی صفا و صمیمیت ، هنرمند و عاطفی ، منصف و غیرتمند ، متمایل به اغراق گویی دارای ذهنی روشن و متعالی و در دوستی هنر مند و مدیر موفقی بودن است .

چشمان به هم نزدیک و کم فاصله : حسود و کوتاه نظر ، احساساتی ، اگر زن باشد درونگر و پنهان کار و حیله گر و حسابگر ، و موفق در امور سیاسی و تجاری

چشمان نیمه باز :حیله گرو دلال و غیر قابل اعتماد !

چشمان خمار : سرشار از احساس و رویایی !

چشمان با فاصله ی زیاد و دور از هم : سادگی ، درستی ، فکر باز ، دارای تقعات زیاد از زندگی ، بسیار زود باور ، متمایل به داستان های بلند ، برونگرا و مردمی و از همه مهم تر وفادار !

چشمان لنگه به لنگه :دمدمی و بدون قاطعیت

چشمان برجسته و بیرون زده :تنبل ، پر سر و صدا و پر حرف و ظاهر بین

چشمان گود و تو رفته : موذی و اگر هم چشمان از هم فاصله نداشته باشند دو رو

چشمانی که پلک ها برجسته دارند : با هوش و مستعد و دقیق

چشمان خندان و متبسم : شوخ و خوش قلب وبا استعداد و اگر خانمی این چشم ها را داشته باشد مادری مهربان و با عاطفه است .

مردمک در وسط چشم و سفیدی پیدا :بی باک !

چشم های بادامی : خودخواه و متکبر است اما اگر ابروها از چشم هایش فاصله داشته باشد خوب است و روح آرامی دارد .

چشم هایی که انتهایش پایین یا بالاست : تیز هوش و کوشا و بصا موذی و حیله گر !

چشمان ریز مثل کبوتر : ملایم و درونگرا ، ساکت ومحتاط ، محافظه کار و با هوش ، راستگو و کم حوصله و با استعداد . مردان این گروه مدیران موفق و زنان این گروه وفا دار هستند .

چشمان سه گوش :اکثرا با دیگران کنار نمی آید و در بحث بی حوصله است و وسواسی است.